۱۳۸۹ آبان ۱۶, یکشنبه
۱۳۸۹ آبان ۱۴, جمعه
با پێکهوه دژ به سێداره و سهنگسار(رهجم) یهکدهنگ بین
به درێژایی مێژووی دهسهڵاتداری، توندوتیژی کاراکتهری سهرهکی زهنیهتی دهوڵهت گهرای پێکهێناوه و ئهمهش لهگهڵ خۆیدا بنپێ کردنی گشت پێوانهکانی دیموکراسی و مهنشوورهکانی مافی مرۆڤی جیهانی هێناوه.
ههر له سهرهتاوه به هۆی ههبوونی زهنییهتێکی ئهمنیهتی رێگای بۆ سازبوونی قهیرانی سیاسی ، کۆمهڵایهتی له ههموو بوارهکانیدا، کولتوری، ئابووری و... هتد، کردوهتهوه. ئهمهش بووهته کۆسپ و ئاستهنگ له بهردهم خهباتکارانی ئهم گۆڕهپانانهدا و ههنگاو ههڵگرتن له گهیشتن به ماڤی رهوای گهلان بوهته هۆی گرتن، ئهشکهنجه، زیندان و سێداره. تهنانهت ئێستاکه بیرکردنهوه لهو بابهتانهدا بوهته تاوان.
لهوشوێنانهی که تایبهتمهندی نهتهوهیی، ئهتنیکی، ئایینی و زمانی جیاواز که نیشانهی دهوڵهمهندی کۆمهڵگایه به پێچهوانهوه لهگهڵ خۆیدا گرتووخانهکانی پڕ کردوه له رۆشهنبیر، چالاکڤان، مامۆستا، شاعیر، خوێندکار و ژن و ئهشکهنجه و سێداره چیرۆکێکی بێبڕانهوهی ئهم ڕاستیه بووه.
له قۆناخی جۆراوجۆر ههم به کۆمهڵ و ههم به تاک گهلانی ئێران رووبهرووی ئهم دیارده دژه مروڤانه بوونهتهوه و هێشتاش بهردهوامه. له ههر قۆناخێکدا رووداوه تراژیدیکهکان وهک قهتل و عامی ساڵانی 67 گیراوانی سیاسی له ئێران دووباره دهبێتهوه و ئهو نمونه مهترسیدارهانه ئێستا له زیندانه جوراوجورهکاندا به له سێدارهدانی به کۆمهڵ پهره دهستێنێت. له سێدارهدانی مامۆستا فهرزاد کهمانگهر، شیرین عهلهم هویی، عهلی حیدهریان، فهرهاد وهکیلی ومهدی ئیسلامیان و هاوکات دوو ئهندامی خوێندکاری بزوتنهوهی کهسک و زۆر کهسی دیکهش گوزاره لهو راستیه دهکهن.
له ههمانکاتدا ژن که رۆڵێكی گرینگی له مێژووی مروڤایهتیهوه ههتا ئێستا له بهرێوهبردنی کۆمهڵگادا ههبووه، ئهمڕۆکه به بههانهی جیاواز له ژێر ناوی یاسای شهریعهت رووبهڕووی مهزنترین شهڕی ئایدیۆلۆژیک له چوارچێوهی جۆراوجۆر دهبێتهوه که سهنگسار (بهردباران) ڕووی ههره قڕێژی ئهم دیاردهیهیه که له لایهن دهسهڵاتهوه پهیڕهو دهکرێت.
به بێ لهبهر چاوگرتنی ئهمه راستیانه، رێکخراوه ناودهوڵهتیهکان له لایهکهوه له ناو بهرژهوهندی دهسهڵات و پهیمانه ئابووریهکاندایه و له جیاتی سهرنجدان و پشتگیری گهلانی ئێران بۆ گهیشتن به دیموکراسی و پێوانهکانی مافی مرۆڤ، خهریکی بازرگانی و شهری دهسهڵاتی ئهتۆمین وله ههمانکاتدا ڕۆژانه گهلانی ئێران له ژێر گرانترین زهخت و زۆری سیاسی- ئابووری و دهروونی دهژین و له گشت مافه سهرهتاییهکانی دیموکراتیک بێ بهشن. له لایهکیتریش چیرۆکیی سێداره و ئهشکهنجه له ئاستێکی دژواردا بهردهوامه و کهس دهنگی کپکراوی پشت دهرگای گرتووخانهکان و ژووری ئهشکهنجه و مهیدانی سێداره نابیسێت.
بۆ ئهوهی که لهگهڵ گشت له سیدارهدراوان پهیمان نوێ بکهینهوه و بسهلمێنین که گرتووخانه و سێداره بۆ ئێمه کۆتایی نیه بهڵکو سهرهتایه و له ههمان کاتدا خاوهن ههڵوهستێکی ئهخلاقی و مرۆڤی لهدژی دیاردهی سێداره و سهنگسار ببین و دهنگمان بگهیێنینه گشت جیهان، لهسهر ناوی گیراوانی سیاسی له گرتووخانهکانی ئێراندا کهمپهینی دژ به سێداره و سهنگسار به 1 (یهک) رۆژ مانگرتن له خواردن دهستپێدهکهین.
ئێمهش بهو هیوایهوه دهست بهم کهمپینه دهکهین که هێشتا دهنگی ویژدان له سروشتی تاک و کۆمهڵگای مرۆڤایهتی کپ نهکراوه و ئهو ههوڵدانهمان بێ وهڵام و بێ پشتگیری نامێنێتهوه، بهم چالاکیهش دهمانهوێت مێژوویهک له تێکۆشانی گهلانی ئێران بۆ گهیشتن به ئازادی و دیموکراسی تۆمار بکهین.
گیراوانی سیاسی گرتوخانهی شاری ورمێ
- سهید سامی حوسهینی
- سهید جهماڵالدین
- ئیرهج محمهدی (ئازهری)
- محهمهد ئهمین ئاگوشی
- حسین خزری
- ئبراهیم پیردهقان
- گوڵستان زێباری
- حبیبالله گوڵپهریپور گرتوخانهی مههاباد
- ئهمهل شێخۆ گرتوخانهی زهنجان
- ئهحمهد کهمویی گرتوخانهی زهنجان
- نهاد تونجهر گرتوخانهی زهنجان
- ئحسان توپوز گرتوخانهی زهنجان
- فهرهاد چالش گرتوخانهی قهزوین
- موستهفا عهلی ئهحمهد گرتوخانهی سهقز
- قهزایی یامان
- عهبدۆڵا حوسهینی
- عهلی ئهحمهد سولهیمان
- حسهین میرزایی (ئازهری)
- بهلال چلیگهر
- ئهرجان قهرهیل گرتوخانهی قهزوین
- مهحمود بوداک گرتوخانهی قهزوین
- ئهحمهد گورهش گرتوخانهی قهزوین
- جمهور ئوزگوچ گرتوخانهی تهبریز
- عومهر چهپرای گرتوخانهی ئهردهبێل
- مهنسوور محمهدی گرتوخانهی بهندهر عهباس
- خهلیل موستهفا رهجهب گرتوخانهی سهقز
- ئسماییل کوردویی میلان گرتوخانهی رهجایی شههر کهرهج
- ناسێح یوسفی گرتوخانهی رهجایی شههر کهرهج
- مهتین ئهرجان گرتوخانهی ئهوین
- رهمهزان ئهحمهد گرتوخانهی ئهوین
- هادی ئهمینی گرتوخانهی ئهوین
- رهمهزان ساعدی گرتوخانهی ئهوین
گیراوانی سیاسی گرتووخانهکانی ئێران
14.8.1389
بیایید در مقابل اعدام و سنگسار یک صدا شویم
خشونت در طول تاریخ هزاران ساله حاکمیت، ساختار و کاراکتر اساسی ذهنیت هیرارشیک واقتدارگرا را بوجود آورده است. در اساس این جو حاکم سبب زیر پاگذاشتن تمامی معیارهای دموکراتیک وپیمان نامه های حقوق بشرئ بین المللی را گردیده است.
این ذهنیت امنیتی از همان ابتد راه را بر بحرانهای سیاسی،اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی و...غیره گشود، که این هم به نوبه خود سبب ایجاد مانع و مشکل در برابر فعالان این عرصه شده است. بگونه ای که کوچکترین حرکت در مسیر دستیابی به حقوق مشروع، مشکلات عدیده ای از قبیل:دستگیری،شکنجه،زندان و اعدام را به همراه خواهد داشت.
این جو حاکم بخصوص در مناطقی که دارای ویژگیهای ملی،اتنیکی،آئینی،لهجه ای و زبانی را که بعنوان ظرفیتهای غنی اجتماعی مطرح هستند در وضعیتی مخالف و نامساعد، به عرصه ای برای زندانهای مالامال از روشنفکران،معلمان ،ادیبان،فرهیخته گان،دانش آموزان، فعالان عرصه های مختلف و زنان تبدیل نموده است ،در نهایت شکنجه و اعدام حکایت تلخ تجربه شده است. در مراحل مختلف بصورت گروهی و یا فردی خلقهای ایران با این رویکرد غیرانسانی مواجه گردیده اند که هم اکنون نیز این روند ادامه دارد.
در هر مرحله حوادث تراژدیک مانند قتل عامهای سال 67 زندانیان سیاسی در ایران تکرار میشود. بگونه ای که امروز اعدامهای گروهی در زندانهای مختلف چون زنگ خطری تکرار آن اعمال دهشتناک را تداعی میکند. همچنان که اعدام معلم شهید فرزاد کمانگر،شیرین علم هوئی،علی حیدریان فرهاد وکیلی و مهدی اسلامیان وهمزمان دو عضو دانشجوی جنبش سبز و شمار فراوان دیگری گواه این واقعیت است.
زنان که از دیرباز تاکنون نقشی حائز اهمیت در مدیریت جوامع انسانی ایفانموده اند، در حالیکه امروزه به بهانه های مختلف با نام شریعت روبروی شدیدترین هجومهای ایدئولوژیک قرار میگیرندکه اجرای حکم رجم(سنگسار) پلیدترین وجهه ی این رویکرد است که از سوی سیستم اقتدارگرا اعمال میشود.
بدون در نظر گرفتن این وقایع، مجامع بین المللی، در خدمت منافع اقتدارگرایان و قراردادهای اقتصادی آنان بوده و بدون توجه و عدم حمایت عملی از اقدامات خلقهای استثمار شده در سطح جهان و باالاخص ایران برای نیل به دموکراسی و معیارهای حقوق بشر، مشغول بازرگانی و جنگ اقتدار میباشند. همزمان خلقهای ایران زیر فشار و سرکوب روزانه ی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و روحی روزگار مشقت باری را سپری میکنند و حتی از ابتدائیترین حقوق انسانی بی بهره اند. از سوی دیگر اعدام و شکنجه به اوج خود رسیده و کسی فریاد آزادیخواهانه ی پشت درهای زندان و اتاقهای شکنجه و سکوهای اعدام را نمیشنود.
برای تجدید میثاق با اعدامشدگان و اثبات این که اعدام برای ما پایان نیست بلکه سرآغازیست برای کسب آزادی و همچنین برای اینکه موضع اخلاقی و انسانی خود را علیه اعدام و سنگسار نشان داده و صدایمان را به گوش همه ی جهانیان برسانیم، ما زندانیان سیاسی در زندانهای ایران کمپینی علیه اعدام و سنگسار را با یک روز اعتصاب غذا شروع میکنیم.
ما با این امیدکمپین خود را آغاز میکنیم که هنوز هم وجدانهایی آگاه و بیدار در جامعه انسانی زنده اند و بر این باوریم که مبارزه ی ما با حمایت عملی آزادیخواهان همراه خواهد شد. با این اقدام میخواهیم برگی نو در تاریخ تلاش خلقهای ایران برای رسیدن به آزادی و دیموکراسی را به ارمغان آوریم.
1. سید سامی حسینی زندان ارومیه
2. سید جمالالدین زندان ارومیه
3. ایرج محمدی (آذری) زندان ارومیه
4. محمدامین آگوشی زندان ارومیه
5. حسین خذری زندان ارومیه
6. ابراهیم پیردهقان زندان ارومیه
7. گلستان زیباری زندان ارومیه
8. حبیبالله گلپریپور زندان مهاباد
9. امل شیخو زندان زنجان
10.احمد کاموئی زندان زنجان
11.نهاد تونجر زندان زنجان
12.احسان توپوز زندان زنجان
13.فرهاد چالش زندان قزوین
14. مصطفی علی احمد زندان سقز
15.قزایی یامان
16.عبدالله حسینی
17.علی احمد سلیمان
18.حسین میرزائی (آذری)
19.بلال چلیگر
20. ارجان قریل زندان قزوین
21.محمود بوداک زندان قزوین
22.احمد گورش زندان قزوین
23.جمهور اوزگوچ زندان تبریز
24.عمر چپرای زندان اردبیل
25.منصور محمدی زندان بندر عباس
26.خلیل مصطفی رجب زندان سقز
27.اسماعیل کردوی میلان زندان رجائیشهر
28.ناصح یوسفی زندان رجائیشهر
29.متین ارجان زندان اوین
30.رمضان احمد زندان اوین
31.هادی امینی زندان اوین
32.رمضان ساعدی زندان اوین
زندانیان سیاسی زندانهای ایران
14.8.1389
اشتراک در:
پستها (Atom)